CoiLs-uP
(2¡)
Woorden vallen soms als tranen op papier. Woorden die zoeken naar diepgaande snaren gebundelde trosjes troost.
Troost die niet door tranen geweld raakten, tranen van geluk omdat we ons kwetsbaar durven tonen. Kwetsbaar, klaarblijkelijk krachtige tonen durf bewerkstelligt om diepgekoesterden wensen te doen uitkomen.
Wensen dienen een overlevingsinstinct waar menig traan vloeit omdat uitkomen van wensen te vaak, te lang duren. De weg naar het uitkomen van onze dromen is er één die ons vaker dan ons lief is op de proef stelt.
Woorden als in vragen geven je zelden gelijk antwoord, vaker nog delven wij roerig rond al onze vraagtekens en herkennen we de richting niet meer. Als verdwaald dwalen we terwijl we eigenlijk helder voor ogen zien waartoe we wensen te koersen. De juiste kant op en ontmoetingen ontdekken wie de ware “jezelf” eigenlijk is.
Een zoektocht die geruststelt dat als we ontdekken dat wat we wensen zo binnen handbereik is. Waarom zo ver vandaan zoeken. Iets leidt ons, maar wie of wat, of waarom. Gewoon omdat de ervaringen ons zoveel rijker maken dan we ooit dachten. Rijkdom is durven vallen om nadien weer op te staan en vol overgave blijven dromen….
