(26¡)
Dit is zo’n mooi gesprek. Hier kun je zo een podcast van maken, bedacht ze terwijl ze samen fietsen op pad voor het wekelijks ochtendritueel.
Glunderend vertel je. Je bent verbaasd dat de bedankjes je zo verwarmden. Je bent gewoon wie je bent en doet gewoon wat je kan en dat je daar nou gewoon heel bedreven in bent voelt heel gewoon. Heel normaal en niet uitzonderlijk. En dat is precies dat wat ertoe doet.
Dat de ander jou als teamgenoot hiervoor mocht bedanken voelde voor menig teamgenoot als een verwelkoming om te omarmen met woorden van blijk.
De groep, het team werd gevraagd deze uitdaging aan te durven, aan te gaan. Blij verrast en een tikkeltje overdonderd ontvang je de glorieuze bewonderingen die werden verspreid. Een tipje bescheidenheid siert je. De grootsheid van de impact daalt langzaam om te versmelten met wie je bent en wat je jouw team aan bescheidenheid meegeeft.
De glunder vertaalt zich in de staat die je uitstraling siert. Wat staat dit je goed. Wat past dit, hoewel je nog voorzichtig de bescheidenheid handhaaft. Siert dat meer versieringen om in de toekomstig te gaan leven. Dan beleef je het des te intenser..
Blijf de bescheidenheid zelve, dat siert je en daarmee verwerf je die veiligheid dat de verandering ervan door menig als een uitdaging wordt aangegaan. Overdonder gerust nog vaak, vaker om de bescheidenheid meer en meer vorm te geven.