CoiLs-uP
(18¡)
Ergens in haar rust de onrust dat niet van jou is wat je roept. Ruis ontstond mijnzins toen ze met andere kwaliteiten aankwam. Jij je in het gedrang voelt of voelde maar je nog niet half in de gaten hebt hoeveel het voor jou kan betekenen. Eerst heerst er de angst. En die angst is van jou en jij mag hier achterheen. Weglopen, afzijdig houden, omdraaien, verwijderen. Alles mag als is wat goed voelt voor jou. Maar ergens in haar rust de onrust dat niet van jou is wat je roept.
Daar achter komen is en hoort niet bij haar, dus ze laat het los. Weet dat je mag weten dat ze te allen tijde is. Er is voor jou, voor jou om naast je te mogen staan in onze groeiprocessen. Onze collegiaal sparren en het samenwerken voor en tijdens moois georganiseer. Nu is het tijd aan jou, aan jou om jezelf te hervinden. Te herpakken, te doorvoelen wat jij, ja jij nu echt wenst. En met wie je dit wenst te mogen ontplooien. Bij processen is een immer aanwezige achterban zo fijn om te hebben. Hebben van die, die er onvoorwaardelijk voor je zijn is een onbetaalbaar gemeengoed, niet iedereen gegeven. Het is er waar je het ook nodigt. Waar je ook bent, dichtbij. Of veraf, dit is geenszins een stoorzender. Of hoeft de stoorzender niet te zijn. Regeren over dat wat jou bezigt is een moeizaam maar te leren eigenschap. Neem de tijd, vertraag daar waar je druk bent. Druk zijn kan een gegeven geworden zijn zonder er te zijn. Raak gewaar wat voor jou belangrijk is, was, wordt en wellicht blijft. Maar blijf vooral jezelf in plaats van die, die roept wat misschien niet van jou is… ze gunt het je zo. Dat wat je wenst. Of dat is met haar of zonder. Als maar voelt wat goed voelt.
