• Set Logo Section Menu from Admin > Appearance > Menus > "Manage Locations" Tab > Logo Section Navigation

Geluk

CoiLs-uP

CoiLs-uP

(18¡)

Het gebeurt altijd bij de ander.

Het gebeurt. En met het gebeuren veraf want bij de ander is het hanteerbaar. Hanteerbaar heftig weliswaar. Alleen al om te horen, te proberen aan te voelen hoe. Hoe dan…! Maar wanneer de ander jij bent is heftig een zwaar understatement!

Jij, gelooft in goedheid, goede bedoelingen en gelooft hier goed aan te doen. Geloofde dat dit het hoofd ingrediënt is om toekomstig geluk af te dwingen. 

Goedheid, goede bedoelingen, eerlijkheid, vertrouwen, geloven in… geloven in volledig. Geloven in onvoorwaardelijk trouw aan die, die onlosmakelijk verbonden zijn. Verbonden zijn aan jou. Verblind door transparantie, de goedheid te bejegenen. 

Valt keihard, valt vet zwaar.

Alles is toch te redden als het 

liefde kent. Altijd gedacht dat het antwoord hierop bevestigend was, is. Altijd gelooft, nooit getwijfeld. Tot…

Tot de dag kwam die het tegendeel bewees. Bewees jou dat gruwelijk altijd heftiger voelt dan gedacht, bedacht. Uitzichtloos lijkt de toekomst, maar hoop houdend dat liefde overwint blijft de aanhouder doen winnen. Blijf geloven in dat vertrouwen.

CoiLs-uP

CoiLs-uP

(16¡)

Gedachten dwarrelen.

Gedachten die vertellen wat je wenst of wat beangstigd. Gedachten gewenst in balans, een balans waarmee je op pad kunt om te geloven. Te vertrouwen op wat je toekomstig mag ontvangen. Lijven vertellen via gedachten wat of waar je toekomstig droomt. Dromen vangen in gedachten is kunstig. Kunstzinnig en soms ongrijpbaar. Grijp maar want je droom is gewenst en ver van angstig.

CoiLs-uP

CoiLs-uP

(15¡)

Oud herleeft.

Ooit verscheen je, vroeger was een klein aantal jaartjes terug. Toentertijd was het je mams die wist wat je nodigde. Herhaling verteld dat je nu wederom nodigt verdient. Je lijf werkt prima, overuren draait je brein om te ordenen wat voelt. 

Te beginnen met het mogen ontvangen van je favoriete  geur. Die geur die inmiddels zoveel herinnering koestert. Herinneringen van intense beproevingen. Intens waren omdat het onbekende een grootser avontuur was. Was wat je wilde, dat was wat je wist. Dichterbij komend zo eng bleek. 

Dit avontuur was op duizenden kilometers afstand en je zou op geen enkel vlak rap weer thuis zijn bij jouw veilige thuishaven. Onzeker, unheimisch over hoe je, je zou gaan redden. Onzekerheden alom en te over. Kan ik dit. Toen bleek dat je dit avontuur vooraf enger vond dan het achteraf gaf. En wat was deze geur een helpende vindingrijkheid geweest waar je nu met jouw nieuwe flesje wederom van mag houden om jezelf te mogen overtuigen dat het avontuur waar je brein momenteel mee worstelt de jouwe is en je tijd, ruimte, rust nodigt om te gaan ordenen. En dat gelukkig samen met “jouw Wild Orange “.

CoiLs-uP

(14¡)

“Ik kan het”.

Is oprecht wat ik tegenwoordig vaker geloof. Vaker schets ze. Misschien bedoelt ze eigenlijk gewoon dat wat gewenst is te leven een vorm gaat creëren. 

Timing is everything, want als je gelooft dat je het kunt wil dat niet zeggen dat het gister plaatsvond. Vaker is geduld de remedie die de tijd rijp juist alvorens het daadwerkelijk actie verdient. 

Actie verdienen is zo’n prachtig geheel. Gerust afwachten tot de wens der gedachte actief wordt om het vervolgens te optimaliseren. En dat kan omdat het al even onbewust echt was alvorens echt werd.

CoiLs-uP

CoiLs-uP

(13¡)

Ommekeer.

In hoe gevoelsmatig gevoelstemperaturen keren. Na een week te hebben geploeterd met je lijf dat vooral niet die kant waar jij wilde koos. Tegenstribbelde zodat weinig of niets werkte zoals je gewend was om te accepteren dat tijd het enige hulpmiddel bleek wat nodig was. 

Van dragelijk en matige energie naar vrijwel totaal futloos was een route ons nog niet bekend maar nadat hierin ervaringsdeskundige werd is dan eindelijk de ommekeer aan bod. 

Even een pas terug, even worden verzorgd, even uit de routine van alledag om er naar uit te kijken. Want pas als het niet lukt zoals je gewend bent weet je wat je mist.

CoiLs-uP


(12¡)

Wonderbaarlijk.

Wonderschoon.

Verbijstering of de ontwikkelingen die gaande de paden met haar dwalen. 

Geven is wat haar goeddunkt. Liefst zou ze veel meer geven dan handig is. En dus handigst ze naar haar beste kunnen en hangen er ook prijskaartjes aan wat met passie wordt gegeven. 

Wonderbaarlijk is het wie ze mag ontvangen en hoe het ontstaan hiervan verwezenlijkt.  Verrassend ook is timing van wonderbaarlijkheden die mogen ontstaan. Zelfs de zaterdag ingebruikname voor deze overweldiging van euforische totstandkomingen. Hoeveel verbinding blijkt als we spreken naar aanloop van behandelen. Uren zouden hebben kunnen passeren zonder ophouden. Onophoudelijk veel overeenkomsten parten ons speel. Niet meer te weren is wat we voor we goed en wel op dreef zijn we elkander geenszins hoeven te verkennen  omdat we al weten wie we zijn.

En dat we gaan voor verdieping, verfraaiing van wie we in deze wereld mogen verwelkomen om te ontdekken hoeveel vreugde we hieruit groeien. 

CoiLs-uP

(11¡)

Wat leven je ook geeft, geef het meer terug..verdubbel het maar. 

Klinkt gemakkelijk als je in een positiever fase van je leven bent. Dan is het gemakkelijker te voorzien in geuren, kleuren, smaken om de wereld mee te verblijden. 

Als je in zo’n luchtige fase bent beland is het moeizaam voor te stellen dat andersom ook mogelijk is. Je kunt en mag wat je toekomt vervelend vinden, wat uiteraard een herkenbaar horen is. Want ieder van ons heeft momenten die we met de wereld willen delen. Of liever niet. Leven bestaat niet alleen uit zaken waar we blij verrast door werden. Leven biedt leuk, minder leuk en ook zware momenten. 

Andersom is het soms zwaar, zwaarder dan je denkt aan te kunnen. Dan wordt het kunst en vliegwerk. Hoe ga je ombuigen waar je dieptriest van bent geraakt. Dat gebeurt  nogal eens (meermaals) een situatie waar je tegenaan botst. Een situatie die je verdrietig maakt, er stoom uit je oren komt, je boosheid niet erger kan. Je herkent het wel. Wat te doen in zo’n situatie. Proberen om te buigen. Probeer andermans perspectief te begrijpen. Want waarom reageert een ander andersom. Lijnrecht, haaks op dat van jou. Waarom wordt niet gesnapt wat jouw zienswijze is. Als je kunt leren aan te voelen wat de beweegreden van de ander is, dan kun je de situatie via een andere invalshoek leren begrijpen en zodoende jouw standpunt herzien. Want alleen jij kunt iets aan hoe jij deze situatie ontvangt veranderen, de ander verandert pas wanneer de ander hier noodzaak voor inziet en dat hoeft niet te gebeuren!

Jij bent degene die deze nare tijd, nare situatie van een andere lading kunt voorzien. Jij, en jij alleen.

CoiLs-uP

(10¡)

Dilemma

Hoe om te gaan met snurkers!

Hoe, heftig, harteloos is het ervaren van ademhalen.  Harteloos irritant als het om inslapen gaat. 

Dilemma’s in de zoektocht naar het vinden van DE oplossing. Tot nu toe, komt ze tot de briljantste ingevingen om te schrijven. Als ze ongeveer klaar is houd “snurkie” even stil en valt ze heerlijk in slaap. 

Offf, andermaal kijkt ze een netflixje en als haar oogjes dichtvallen is er silence. 

Heel zelden gebeurt dat het heftiger is dan ze aankan en dan plots stapt ze met al haar warmte & ondersteunende zooi (lees dekbed | kussen) naar een andere kamer. Een tijdelijke scheiding maar zo niet gewenst. Want samen is zoveel verbindender (nieuw woord).  

CoiLs-uP

CoiLs-uP

(9¡)

Verrassend.

Innovatief.

Creatief.

Kunstzinnig… blij verrast was ik van de placemats! Jawel ook dat kan. Drie maaltijden de dag  en voor elk maal een ander vorm | patroon | kleur. 

Haar tafelgenoot raakt afgehaakt. Hoe fanatiek zij blij werd, hoe meer haar tafelgenoot afzwakt van het houden van principe van haar geschrijf (wat een aanname is van haar en ze niet getoetst heeft).

Als ze werkelijk waar ook een schrijven hieraan naam wenst te geven haakt haar tafelgenoot af. Denk dat gedacht wordt dat ze niet spoort. Schrijven voor volgers is sowieso niet wat bezigt. Denk dat er überhaupt niet gesnapt wordt wat ze dagelijks de wereld kan vertellen. En dat lieve “kijkbuiskinderen” laat ze graag aan aannames vestigen. 

Het maakt namelijk niets uit. Want wat ze door heeft gekregen is dat als ze zelf blij van iets raakt het niet uitmaakt of ze dit met de wereld deelt. Verschillen mag, mag zelfs mogen om elkander te versterken, verstevigen, aan te vullen. Complimenteren mag maar is geen must. Want dat waar je van houdt is vooral voor jou van belang. Dussss raakt ze graag blij verrast van placemats wat eigenlijk (badkamer) tegels zijn!

CoiLs-uP

CoiLs-uP

(8!)
𝖡𝗎𝗂𝗀𝖾𝗇…
𝖧𝗈𝖾 𝗆𝖺𝗄𝗄𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗂𝗌 𝗁𝖾𝗍 𝗈𝗆 𝗍𝖾 𝖻𝗎𝗂𝗀𝖾𝗇. 𝖡𝗎𝗂𝗀𝖾𝗇 𝗏𝗈𝗈𝗋 𝗐𝖺𝗍 𝗀𝗋𝗎𝗐𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗈𝗇𝗋𝖾𝖽𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗄𝗅𝗂𝗇𝗄𝗍, 𝗏𝗈𝖾𝗅𝗍 𝖾𝗇 𝗇𝗈𝗀 𝗌𝗍𝖾𝖾𝖽𝗌 𝗈𝗇𝗏𝖾𝗋𝖺𝗇𝖽𝖾𝗋𝖽 𝗂𝗌, 𝖺𝗅 𝗂𝗌 𝗁𝖾𝗍 𝖾𝖾𝗎𝗐𝖾𝗇 𝗍𝖾𝗋𝗎𝗀.

𝖤𝖾𝗇 𝖾𝖾𝗎𝗐 𝗂𝗌 𝗎𝗂𝗍𝖾𝗋𝖺𝖺𝗋𝖽 𝗓𝗐𝖺𝖺𝗋 𝗈𝗏𝖾𝗋𝖽𝗋𝖾𝗏𝖾𝗇, 𝗆𝖺𝖺𝗋 𝗁𝖾𝗍 𝗂𝗌 𝖺𝗅 𝗐𝖾𝗅 𝖾𝗏𝖾𝗇 𝗀𝖾𝗅𝖾𝖾. 𝖭𝗈𝗀 𝗌𝗍𝖾𝖾𝖽𝗌 𝗏𝗋𝖾𝖾𝗍 𝗁𝖾𝗍 𝖺𝖺𝗇 𝗁𝖺𝖺𝗋, 𝗐𝖺𝖺𝗋𝗈𝗆 𝗏𝗋𝖺𝖺𝗀𝗍 𝗓𝖾 𝗓𝗂𝖼𝗁 𝖺𝖿. 𝖶𝖺𝗍 𝗂𝗌 𝖽𝖾 𝗋𝖾𝖽𝖾𝗇 𝖽𝖺𝗍 𝗁𝖾𝗍 𝗁𝖺𝖺𝗋 𝗓𝗈 𝖽𝗐𝖺𝗋𝗌𝖻𝗈𝗈𝗆𝗍, 𝗓𝖾 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝗏𝗋𝗂𝗃 𝗀𝖾𝗆𝖺𝗄𝗄𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗍𝗈𝗍 𝖾𝖾𝗇 𝗌𝗂𝖾𝗋𝗅𝗂𝗃𝗄𝖾 𝖻𝗎𝗂𝗀𝗂𝗇𝗀 𝗄𝗈𝗆𝗍.

𝖤𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖾𝗅 𝖺𝖺𝗇𝗍𝖺𝗅 𝗆𝖺𝖺𝗅 𝗁𝖾𝖾𝖿𝗍 𝗓𝖾 𝗓𝗂𝖼𝗁𝗓𝖾𝗅𝖿 𝗀𝖾𝗏𝗋𝖺𝖺𝗀𝖽 𝗐𝖺𝗍 𝖽𝖾 𝗋𝖾𝖽𝖾𝗇 𝗁𝗂𝖾𝗋𝗏𝖺𝗇 𝗂𝗌. 𝖪𝖺𝗇 𝗓𝗂𝗃𝗇 𝗈𝗆 𝗍𝖾 𝗆𝗈𝗀𝖾𝗇 𝗓𝗂𝗃𝗇. 𝖬𝖺𝖺𝗋 𝗁𝖾𝗍 𝖻𝗅𝗂𝗃𝖿𝗍 𝗋𝗎𝗂𝗌 𝗀𝖾𝗏𝖾𝗇, 𝗁𝖾𝗍 𝖻𝗅𝗂𝗃𝖿𝗍 𝗁𝖺𝖺𝗋 𝗁𝖾𝗋𝗁𝖺𝖺𝗅𝖽𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗈𝗇𝗋𝗎𝗌𝗍 𝖻𝖾𝗓𝗈𝗋𝗀𝖾𝗇. 𝖱𝗎𝗂𝗌 𝗏𝖾𝗋𝗍𝗈𝗈𝗇𝗍 𝗐𝖾𝗅 𝗍𝖾𝗅𝗄𝖾𝗇𝗌 𝖽𝖾 𝗐𝗈𝗈𝗋𝖽𝖾𝗇 “𝗀𝖾𝖾𝗇 𝗅𝖾𝗎𝗄 𝗆𝖾𝗇𝗌”. 𝖨𝗌 𝖽𝗂𝗍 𝗐𝖺𝗍 𝗁𝖾𝗍 𝗂𝗌. 𝖨𝗌 𝖽𝗂𝗍 𝗀𝖾𝗐𝗈𝗈𝗇 𝗉𝗋𝖾𝖼𝗂𝖾𝗌 𝗐𝖺𝗍 𝗁𝖾𝗍 𝗂𝗌. 𝖩𝖾 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝗍𝖾 𝗁𝖺𝖼𝗁𝖾𝗅𝖾𝗇 𝖾𝗇 𝗃𝖾 𝗌𝗍𝖺𝖺𝗍 𝗓𝗈 𝗏𝖾𝗋 𝗏𝖺𝗇 𝗐𝖺𝖺𝗋 𝗂𝗄 𝖾𝗇𝖾𝗋𝗀𝗂𝖾 𝗏𝖺𝗇 𝗄𝗋𝗂𝗃𝗀. 𝖩𝗂𝗃 𝗌𝗅𝗎𝗋𝗉𝗍 𝖾𝗇 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝗐𝖾𝗂𝗇𝗂𝗀 𝗈𝗈𝗄.

𝖣𝗂𝗍 𝗂𝗌 𝗉𝗋𝖾𝖼𝗂𝖾𝗌 𝗐𝖺𝗍 𝗏𝗈𝖾𝗅𝗍. 𝖠𝗄𝖾𝗅𝗂𝗀, 𝗇𝖺𝖺𝗋, 𝗁𝗈𝗋𝗄𝖾𝗋𝗂𝗀, 𝗏𝖾𝗋𝗏𝖾𝗅𝖾𝗇𝖽. 𝖤𝗇 𝗍𝖾𝗏𝖾𝗇𝗌 𝗁𝖺𝖺𝗋 𝖿𝖺𝗆𝗂𝗅𝗂𝖾. 𝖣𝗎𝗌 𝗆𝖺𝗀 𝗓𝖾 𝗈𝗉 𝗐𝖾𝗅𝗄𝖾 𝗆𝖺𝗇𝗂𝖾𝗋 𝗈𝗈𝗄 𝖾𝖾𝗇 𝗐𝖾𝗀 𝗀𝖺𝖺𝗇 𝗓𝗈𝖾𝗄𝖾𝗇 𝗐𝖺𝖺𝗋𝗈𝗉 𝗓𝖾 𝗆𝖾𝗍 𝗃𝗈𝗎 𝖽𝗈𝗈𝗋 𝗄𝖺𝗇. 𝖩𝖾 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝗂𝗆𝗆𝖾𝗋𝗌 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝗍𝖾 𝗉𝖺𝗌𝗌𝖾𝗋𝖾𝗇 𝖾𝗇 𝗁𝗈𝗈𝗋𝗍 𝖻𝗂𝗃 𝖾𝖾𝗇 𝗀𝖾𝗁𝖾𝖾𝗅.

𝖤𝖾𝗇 𝗐𝖾𝗀, 𝖾𝖾𝗇 𝗆𝖺𝗇𝗂𝖾𝗋, 𝖾𝖾𝗇 𝗆𝖾𝗍𝗁𝗈𝖽𝖾, 𝖾𝖾𝗇 𝗁𝖺𝗇𝖽𝖾𝗅𝗐𝗂𝗃𝗓𝖾 𝗐𝖺𝖺𝗋𝗆𝖾𝖾 𝗓𝖾 𝗓𝗂𝖼𝗁𝗓𝖾𝗅𝖿 𝗆𝖺𝗀 𝖻𝗅𝗂𝗃𝗏𝖾𝗇. 𝖤𝗇 𝖽𝖺𝗍 𝗀𝖾𝗉𝖺𝖺𝗋𝖽 𝗌𝖺𝗆𝖾𝗇 𝗆𝖾𝗍 𝗁𝖺𝗋𝗆𝗈𝗇𝗂𝖾, 𝗀𝖾𝗅𝗎𝗄, 𝗏𝗋𝗂𝖾𝗇𝖽𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄𝗁𝖾𝗂𝖽, 𝗏𝖾𝗋𝖽𝗋𝖺𝖺𝗀𝗓𝖺𝖺𝗆𝗁𝖾𝗂𝖽 𝗏𝗈𝗈𝗋𝖺𝗅 𝗆𝖾𝗍 𝗁𝖺𝖺𝗋𝗓𝖾𝗅𝖿. 𝖩𝖾𝗓𝖾𝗅𝖿 𝗂𝗇 𝖽𝖾 𝗈𝗀𝖾𝗇 𝗄𝗎𝗇𝗇𝖾𝗇 𝗄𝗂𝗃𝗄𝖾𝗇 𝗐𝖺𝗇𝗇𝖾𝖾𝗋 𝗈𝗈𝗄, 𝗂𝗌 𝖽𝖾 𝗆𝖺𝗇𝗂𝖾𝗋 𝗐𝖺𝖺𝗋𝗈𝗉 𝗓𝖾 𝗆𝖾𝗍 𝗃𝗈𝗎 𝗆𝖺𝗀 𝗈𝗆𝗀𝖺𝖺𝗇.

𝖦𝖾𝖾𝗇 𝗋𝖾𝗄𝖾𝗇𝗂𝗇𝗀 𝗁𝗈𝗎𝖽𝖾𝗇𝖽 𝗆𝖾𝗍 𝗎̈𝖻𝖾𝗋𝗁𝖺𝗎𝗉𝗍 𝗈𝖿 𝗃𝗂𝗃 𝖾𝗋 𝗂𝖾𝗍𝗌 𝗏𝖺𝗇 𝗏𝗂𝗇𝖽𝗍 𝗐𝖺𝗇𝗍 𝖽𝖺𝗍 𝖽𝗈𝖾𝗍 𝗇𝗂𝖾𝗍 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝗍𝖾𝗋𝗓𝖺𝗄𝖾. 𝖶𝖺𝗍 𝗃𝗂𝗃 𝗏𝗂𝗇𝖽𝗍 𝗂𝗌 𝗏𝖺𝗇 𝗃𝗈𝗎 𝖾𝗇 𝗁𝗈𝖾𝖿𝗍 𝗁𝖺𝖺𝗋 𝗈𝗉 𝗀𝖾𝖾𝗇 𝖾𝗇𝗄𝖾𝗅𝖾 𝗆𝖺𝗇𝗂𝖾𝗋 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝗍𝖾 𝗋𝖺𝗄𝖾𝗇, 𝗍𝖾 𝖻𝖾𝗂̈𝗇𝗏𝗅𝗈𝖾𝖽𝖾𝗇. 𝖩𝗂𝗃 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝗃𝗂𝗃, 𝖾𝗇 𝗃𝗂𝗃 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝗇𝖺𝖺𝗋 𝗓𝖾 𝖽𝖾𝗇𝗄𝗍 𝖽𝗂𝖾𝗉 𝗈𝗇𝗀𝖾𝗅𝗎𝗄𝗄𝗂𝗀 𝗆𝖾𝗍 𝗐𝗂𝖾 𝗃𝗂𝗃 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝗀𝖾𝗋𝖺𝖺𝗄𝗍. 𝖤𝖾𝗇 𝖺𝖺𝗇𝗇𝖺𝗆𝖾 𝗐𝖺𝖺𝗋 𝗓𝖾 𝗇𝗂𝖾𝗍𝗌 𝗆𝖾𝖾 𝗄𝖺𝗇, 𝗇𝗂𝖾𝗍𝗌 𝗆𝖾𝖾 𝗁𝗈𝖾𝖿𝗍. 𝖶𝖺𝗍 𝗃𝗂𝗃 𝗏𝖾𝗋𝗄𝗂𝖾𝗌𝗍 𝗏𝖾𝗋𝗄𝗈𝗈𝗌 𝗃𝗈𝗎 𝗍𝖾 𝗅𝖾𝗏𝖾𝗇. 𝖤𝗇 𝖽𝖺𝗍 𝗌𝗍𝖺𝖺𝗍 𝗏𝖾𝗋 𝗏𝖺𝗇 𝗐𝗂𝖾 𝗂𝗄 𝖻𝖾𝗇. 𝖤𝗇 𝗐𝖺𝗍 𝗂𝗄 𝗐𝗂𝗅 𝗎𝗂𝗍𝗌𝗍𝗋𝖺𝗅𝖾𝗇 𝖽𝖾 𝗐𝖾𝗋𝖾𝗅𝖽 𝗂𝗇.

𝖲𝖼𝗁𝗋𝗂𝗃𝗏𝖾𝗇 𝗂𝗌 𝖾𝗋 𝗈𝗆 𝗍𝖾 𝗈𝗋𝖽𝖾𝗇𝖾𝗇. 𝖲𝖼𝗁𝗋𝗂𝗃𝗏𝖾𝗇𝖽 𝗈𝗋𝖽𝖾𝗇𝗍 𝗓𝖾 𝗁𝖺𝖺𝗋 𝗉𝗎𝗂𝗇𝗁𝗈𝗈𝗉 𝖺𝖺𝗇 𝗏𝖾𝗋𝖻𝗂𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀𝖾𝗇 𝖽𝗂𝖾 𝖺𝗅𝗌 𝗌𝗉𝖺𝗀𝗁𝖾𝗍𝗍𝗂 𝗌𝗅𝗂𝖾𝗋𝗍𝖾𝗇 𝗀𝖾𝖽𝗋𝖺𝗉𝖾𝖾𝗋𝖽 𝗐𝖺𝗋𝖾𝗇. 𝖮𝗉𝗀𝖾𝗌𝖼𝗁𝖾𝗉𝗍 𝗈𝗆 𝗍𝖾 𝗈𝗇𝗍𝗋𝖺𝖿𝖾𝗅𝖾𝗇 𝗍𝗈𝗍 𝖾𝖾𝗇 𝗈𝗏𝖾𝗋𝗓𝗂𝖼𝗁𝗍𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝖻𝗎𝗇𝖽𝖾𝗅𝗍𝗃𝖾.

𝖹𝖾 𝗆𝖺𝗀 𝗓𝗈 𝗍𝗋𝗈𝗍𝗌 𝖾𝗇 𝗌𝗂𝖾𝗋𝗅𝗂𝗃𝗄 𝖺𝗅𝗌 𝗁𝖺𝖺𝗋 𝗉𝖺𝗌𝗍 𝖻𝗎𝗂𝗀𝖾𝗇 𝗈𝗆 𝗏𝗈𝗈𝗋𝗍𝖺𝖺𝗇 𝗃𝗈𝗎 𝗍𝖾 𝗅𝖺𝗍𝖾𝗇 𝗓𝗂𝗃𝗇 𝗐𝗂𝖾 𝗃𝖾 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝗀𝖾𝗐𝗈𝗋𝖽𝖾𝗇. 𝖤𝗇 𝖽𝖺𝗍 𝗓𝖺𝗅 𝗇𝗂𝗆𝗆𝖾𝗋 𝖾𝖾𝗇 𝗆𝖾𝖾𝗋 𝖽𝖺𝗇 𝗀𝖾𝗇𝗎𝖺𝗇𝖼𝖾𝖾𝗋𝖽 𝗏𝗋𝗂𝖾𝗇𝖽𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗏𝖾𝗋𝗍𝗈𝗈𝗇 𝗐𝗈𝗋𝖽𝖾𝗇. 𝖳𝖾𝗇𝗓𝗂𝗃 𝗐𝗈𝗇𝖽𝖾𝗋𝖾𝗇 𝗐𝖺𝖺𝗋𝗁𝖾𝗂𝖽 𝗐𝗈𝗋𝖽𝖾𝗇 𝗈𝗆 𝗍𝖾 𝗈𝗇𝗍𝖽𝖾𝗄𝗄𝖾𝗇 𝖽𝖺𝗍 𝗃𝖾 𝖽𝗂𝖾𝗉, 𝖽𝗂𝖾𝗉𝖾𝗋 𝗍𝗋𝖾𝗎𝗋𝗂𝗀 𝖻𝖾𝗇𝗍 𝖾𝗇 𝖽𝗂𝗍 𝗆𝖺𝗌𝗄𝖾𝖾𝗋𝗍 𝖽𝗈𝗈𝗋 𝗈𝗇𝗁𝖾𝖻𝖻𝖾𝗅𝗂𝗃𝗄 𝗍𝖾 𝗓𝗂𝗃𝗇. 𝖤𝗇 𝖽𝗎𝗋𝖿 𝗁𝖾𝖻𝗍 𝗈𝗆 𝖽𝗂𝗍 𝗍𝖾 𝖾𝗋𝗄𝖾𝗇𝗇𝖾𝗇.