CoiLs-uP
(12¡)
Gekrenkt.
Adem in. Pfffff, ik hoor wat je zegt. Herhaal het in gedachten. Vroeger, zou ze.. maar dat was vroeger. Gekrenkt en in de verdediging. Niet uitkomen met bewoordingen van wat voelt om te buigen in woorden. Hakkelen en afdruipen.
Vandaag is anders want ze werd gekrenkt. Dat wat werd gezegd komt aan. Pffff. Ditmaal ontvangt ze de boodschap, laat het landen. Ze gaat in vertraging—> herhaalt in gedachten of ze echt hoorde wat ze hoorde. Ze is om de drommel niet gek en hoorde inderdaad wat werd geroepen. Dit voelt niet fijn en dat heeft ze overdacht. Om een paar minuten later nadat ze kalm, rustig en bedaard haar weerwoord verkondigde. Dat, dat wat werd ontvangen vervelend voor haar voelt. Dat ze dit vervelend vind puur omdat dat wat gevonden werd door de gever, door de gever ook meermaals passeerde. Dit zou je met modder smijten kunnen noemen.
De rust, de kalmte, de resolute en de zekere toon van haar zorgden dat echt geluisterd werd. En na kortdurend spreken de woorden kwamen dat jaloezie het ingrediënt is wat dit krenken deed doen.
Geladen werd berustend in het verklaren dat tijd rest totdat rollen omgedraaid raken.
