CoiLs-uP

CoiLs-uP
(29¡)
Een nieuwe week.
Eentje en dan ga je op reis. Op reis samen.
Samen maar zo anders dan gewend. Dan gewoon was, je mag nu met je jongste. Samen gaan wat ooit zo gewoon was. Maar ooit was dan samen met je “maatje”.
Stekkies, die jarenlang het winterwarme toevluchtsoord was van jullie. Jullie was en nu zo ver weg lijkt. Lijkt omdat gemis zoveel sterker voelt dan voorafgaand te hebben kunnen bedenken. Bedenkelijk voelt nu, nu want wat zo gewoon was zover weg lijkt en blijkt.
Jullie wat zo lang gewoon was. Gewoon veilig en voelde als thuis, waar dat ook was. Was maar nu een wens is, gewenst blijft dat het nog immer zo was.